Να αναγνωριστεί επιτέλους η γειτονική μας χώρα με το συνταγματικό της όνομα!

25/01/2018

Σίσσυ Βωβού

Το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται σαν σίριαλ με πολλά επεισόδια, εδώ και 27 χρόνια, με την Ελλάδα ακόμα και σήμερα να αρνείται να αναγνωρίσει τη γειτονική χώρα είτε με το συνταγματικό της όνομα, είτε με κάποια σύνθετη ονομασία.
Ζητούν προαπαιτούμενα και εγγυήσεις, ακόμα και για τη σύνθετη ονομασία, βλέποντας αλυτρωτισμό στην έννοια της μακεδονικής εθνότητας όσο και της μακεδονικής γλώσσας. Με όλον αυτό τον επιθετικό εθνικισμό από μεριάς Ελλάδας, δημιουργήθηκε χώρος για την επανάληψη, έστω σε μικρή κλίμακα, των παραληρηματικών συλλαλλητηρίων. Έτσι, η πιθανότητα ενίσχυσης του υπάρχοντος αλλά ελεγχόμενου πλέον εθνικισμού στη γειτονική μας χώρα είναι μεγάλη, οπότε υπάρχει κίνδυνος αλληλοτροφοδότησης των εθνικισμών των δύο πλευρών.
Ενώ στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι είχε συμφωνηθεί το 2008 ότι για να επιτρέψει η Ελλάδα την είσοδο της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στον “παράδεισο” του ΝΑΤΟ (στον οποίο η ίδια βρίσκεται) πρέπει να λυθεί το θέμα με σύνθετη ονομασία, σήμερα με την επίκληση και άλλων προαπαιτούμενων, είναι αμφίβολο αν κι αυτό τηρηθεί.
Οπότε, κάθε πέρυσι και καλύτερα. Το 1993 αναγνωρίστηκε η γειτονική χώρα από το Γ.Σ. του ΟΗΕ με ένα προσωρινό όνομα που περιείχε τον όρο Μακεδονία, το ΠΓΔΜ. Το 2008 ανακοινώθηκε ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να δεχθεί τη σύνθετη ονομασία, κάτι που δεν έγινε, ενώ σήμερα ακόμα κι αυτό αμφισβητείται, αφού εκτός από τον γεωγραφικό προσδιορισμό, τίθεται με έμφαση και θέμα γλώσσας και εθνότητας. Στο μεταξύ και μέχρι σήμερα, περισσότερες από 140 χώρες του κόσμου έχουν αναγνωρίσει τη Δημοκρατία της Μακεδονίας με το συνταγματικό της όνομα, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα και η Ινδία.
Να σημειώσουμε δε ότι τα ακροδεξιά συλλαλλητήρια που έγιναν στην Ελλάδα το 1992, με κρατική υποστήριξη και μεταφερόμενους δημοσίους υπαλλήλους, μαθητές και στρατιώτες, ευτυχώς δεν είχαν επαναληφθεί το 2008. Αντίθετα, τότε, οι αντιεθνικιστικές δυνάμεις είχαμε οργανώσει δική μας εκδήλωση φιλίας με κάποια κινήματα της γειτονικής χώρας με σύνθημα Βέτο στο ΝΑΤΟ Βέτο στον μιλιταρισμό, Βέτο στον εθνικισμό.
Κάποιες αριστερές μειοψηφίες των οποίων είμαστε μέρος, από την αρχή της επιθετικής αυτής πολιτικής ήρθαμε σε επαφή με προοδευτικές δυνάμεις της γειτονικής χώρας και ζητήσαμε την αναγνώρισή της με το συνταγματικό της όνομα, προσπαθώντας παράλληλα να δημιουργήσουμε διεθνιστικό κίνημα με τα τόσα κοινά συμφέροντα που έχουν οι λαϊκές δυνάμεις εναντίον του εθνικισμού, του κεφαλαίου, της λεηλασίας του περιβάλλοντος. Όσο όμως διαρκεί ή κατά περίπτωση αναθερμαίνεται το εθνικιστικό παραλήρημα ή έστω μια σοβούσα εθνικιστική αντιπαράθεση, ο κοινός αγώνας μπαίνει σε δεύτερη μοίρα.
Ζητούσαμε μέσα από μακρόχρονες και συστηματικές προσπάθειες, να πάψει η επιθετικότητα του ελληνικού κράτους και να αναγνωριστεί η γειτονική μας χώρα, παράλληλα να αναγνωριστεί η ελεύθερη μετακίνηση των Μακεδόνων της Ελλάδας που διώχθηκαν και ποτέ δεν επέστρεψαν μετά την επιστροφή όλων των πολιτικών προσφύγων με την εξαίρεση των “μη Ελλήνων το γένος”, το 1983, και των οικογενειών τους. Σχετική ερώτηση προς τους υπουργούς Εσωτερικών και Εξωτερικών έκαναν το 2010 τέσσερεις βουλευτές και μια βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γνωρίζουμε την απάντηση.
Επίσης, υποστηρίζαμε και υποστηρίζουμε την ελεύθερη εκμάθηση και χρήση της μακεδονικής γλώσσας καθώς και την κυκλοφορία εντύπων.
Ακολουθεί μικρό καλειδοσκόπιο των δράσεων εναντίον της εθνικιστικής υστερίας που κατέκλυσε αυτή τη χώρα από το 1991 και συνεχίζει κατά κύματα μέχρι σήμερα.

Αντιεθνικιστική δραστηριότητα για το Μακεδονικό, 1992 - 2008

Το κείμενο των δράσεων που ακολουθεί αποτελεί μια δεύτερη έκδοση των δραστηριοτήτων για το Μακεδονικό, γιατί εκφράστηκαν κάποια δίκαια παράπονα από οργανώσεις. Δυστυχώς, ο κατάλογος δεν μπορεί να είναι εξαντλητικός, ευελπιστούμε αργότερα να συγκροτήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση.

Αφού διαβάζουμε την εξέλιξη της κρατικής πολιτικής απέναντι στη γειτονική μας χώρα τις τελευταίες εβδομάδες, σκεφθήκαμε να παρουσιάσουμε συνοπτικά και τις διεθνιστικές αντιδράσεις από μερίδα του κινήματος, σε μια εξιστόρηση που παρέχει τη βασική ενημέρωση. Και μάλιστα τη θεωρούμε ιδιαίτερα χρήσιμη για τους νέους ανθρώπους, που στην ηλικία των 20 και 25 ετών δεν έζησαν ούτε το εθνικιστικό παραλήρημα ούτε τις αντιδράσεις σ' αυτό.

1992 Μάρτιος Ιδρύθηκε η Αντιπολεμική Αντιεθνικιστικη Συσπείρωση (στη συγκρότηση όσο και στην πορεία της συμμετείχαν η Κίνηση για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα και η ΟΚΔΕ Σπάρτακος. Φυσικά και πολλά άτομα από διάφορους χώρους). Πρώτη ανακοίνωση (30/3) Οι γειτονικοί λαοί δεν είναι εχθροί μας – Όχι στον εθνικισμό και στον πόλεμο.
Το κείμενο με τον παραπάνω τίτλο, μιλούσε για τη φιλία των λαών και καλούσε για την αναγνώριση της γειτονικής μας χώρας. Τέσσερις άνθρωποι συνελήφθησαν γιατί μοίραζαν αυτό το φυλλάδιο στις 4 Απρίλη και καταδικάστηκαν σε 19 μήνες φυλακή το Μάη του 1992 και σε πρόστιμο 50.000 δραχμές ο καθένας-καθεμία. Για διασπορά ψευδών ειδήσεων, προτροπή πολιτών σε αμοιβαία διχόνοια και διατάραξη των φιλικών σχέσεων της χώρας.
Οι συλλήψεις για αφισοκόλληση και για μοίρασμα προκηρύξεων για το ίδιο θέμα είχαν αρχίσει από τις 10 Ιανουαρίου 1992 και συνεχίστηκαν μέχρι το Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Οι κατηγορίες είχαν ανασυρθεί από το εμφυλιοπολεμικό νομικό οπλοστάσιο.

1992. Οργανώθηκε συζήτηση από την "Κίνηση Αριστερών Ιστορικού και Αρχαιολογικού", η οποία αποτυπώθηκε σε βιβλίο που βγήκε αργότερα, με τίτλο Ελληνικός Εθνικισμός και Μακεδονικό Ζήτημα. Στη συζήτηση συμμετείχαν οι Τάσος Κωστόπουλος, Δημήτρης Λιθοξόου και Λεωνίδας Εμπειρίκος

1993 (Απρίλης) Εκδόθηκε βιβλίο με τίτλο Χωρίς Σύνορα, αντιπολεμικές σελίδες, στο οποίο αναλύεται τόσο το ζήτημα της Γιουγκοσλαβίας και του Μακεδονικού, όσο και παλιότερες αντιπολεμικές κινητοποιήσεις και σχετικά κινήματα, κυρίως στην Ελλάδα. Επίσης περιλαμβάνονται ανακοινώσεις φορέων. (174 σελίδες, έκδοση της Αντιπολεμικής Αντιεθνικιστικής Συσπείρωσης-εξαντλημένο).

1993 Συνέδριο στην Οχρίδα, με εκπροσώπους κινημάτων από Ελλάδα και Δημοκρατία της Μακεδονίας

1993 Συνέδριο στο Πάντειο, με πανεπιστημακούς, διανοούμενους και διανοούμενες καθώς και εκπροσώπους και κινήματα από τις δύο χώρες.

Ταξίδια, εκδηλώσεις, συνεντεύξεις τύπου, δημοσιεύσεις, διαδηλώσεις, σε όλη τη χώρα και στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Κοινές δηλώσεις και συνεργασία με κινήσεις από τις γειτονικές χώρες Τουρκία, Γιουγκοσλαβία.

1993: 100 άτομα από την Ελλάδα μεταβήκαμε στη γειτονική χώρα, και κάναμε εκδηλώσεις μαζί με οργανώσεις γυναικών, συνδικαλιστικές, και αντιεθνικιστικές, στην ωραία περιοχή της Μάτκα. Μοιράσαμε ανακοίνωση στους δρόμους των Σκοπίων και συζητήσαμε με τον κόσμο. Πολιτικός σκοπός του ταξιδιού ήταν το σπάσιμο του εμπάργκο που στο μεταξύ είχε κηρυχθεί αρχικά ανεπίσημα, αργότερα επίσημα από την κυβέρνηση Παπανδρέου. Εκτός από την ΑΑΣ σ' αυτή την καμπάνια συμμετείχε ενεργά και το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (το οποίο παράλληλα έκανε και τις δικές του δράσεις για πολλά χρόνια, ιδιαίτερα για το θέμα των μειονοτήτων).

1996: Έκλεισε ο κύκλος της Αντιεθνικιστικής Αντιπολεμικής Συσπείρωσης, η οποία είχε στο μεταξύ δραστηριοποιηθεί συστηματικά με το αντιπολεμικό κίνημα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, με συμμετοχή σε πανευρωπαϊκή αντιπολεμική αποστολή δύο χιλιάδων ανθρώπων το 1993 MIR SADA – ΕΙΡΗΝΗ ΤΩΡΑ και στο επίσης ευρωπαϊκό συνέδριο στην Τούζλα το 1994. Η Συνθήκη του Ντέιτον με την οποία τερματίστηκε ο πόλεμος υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 1995.

1996: Έκδοση του βιβλίου “Βοσνία Ερζεγοβίνη – Η μάχη της Πολυεθνικής Κοινωνίας” (260 σελίδες, Εκδόσεις Δελτίο Θυέλλης - εξαντλημένο). Περιέχει κείμενα και ανακοινώσεις του αντιπολεμικού κινήματος και αναλύσεις.

17 Μάη 2008 – Συγκροτήθηκε η Αντιεθνικιστική Αντιμιλιταριστική Πρωτοβουλία Ταξίδι στα Σκόπια – δημόσια εκδήλωση στο ξενοδοχείο Κοντινεντάλ, σε συνεργασία με τοπικές οργανώσεις, διαδήλωση στην πόλη, με αφορμή το Βέτο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ για τη γειτονική χώρα, και με σύνθημα ΒΕΤΟ ΣΤΟ ΝΑΤΟ - ΒΕΤΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ και στις δύο γλώσσες.

Ακολούθησαν πολλές εκδηλώσεις σε διάφορες πόλεις και των δύο χωρών, επίσης στα σχετικά φεστιβάλ.

2010: Ταξίδι σε Μπίτολα και Σκόπια, συναντήσεις κυρίως με πολιτικούς πρόσφυγες και τα παιδιά τους (μεγάλης ηλικίας πλέον), για να τεκμηριώσουμε το αίτημα για την επιστροφή τους. Συνεντεύξεις σε βίντεο οι οποίες μοντάρονται με μεγάλη καθυστέρηση.

Εκτός από την Αντιεθνικιστική Αντιπολεμική Συσπείρωση, ποικίλες εκδηλώσεις ενάντια στον εθνικισμό έγιναν από το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, την τότε ΟΑΚΚΕ, άλλες πολιτικές συλλογικότητες, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, φοιτητικούς συλλόγους, μαθητικές κινήσεις. Η εβδομαδιαία εφημερίδα ΕΠΟΧΗ ήταν η σημαντικότερη φωνή μας, για τις δημοσιεύσεις και τις ενημερώσεις μας. Ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης ήταν μαζί μας σε πολλές από τις εκδηλώσεις.

Πολλές και σημαντικές δραστηριότητες και εκδόσεις έγιναν και από διάφορες ομάδες και συλλογικότητες του αυτόνομου και αναρχικού χώρου, με διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, εκδόσεις.

Τα τότε κοινοβουλευτικά κόμματα της αριστεράς, συνεισέφεραν με τον τρόπο τους στον αντιεθνικιστικό αγώνα, αλλά δεν πρωτοστάτησαν σ' αυτόν. Εξάλλου η πρότασή τους ήταν η σύνθετη ονομασία, και σ' αυτό δεν συμφωνούσαμε.

Δυστυχώς ο Συνασπισμός του 1992 συμφώνησε κατά την σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών της 13ης Απριλίου, ότι δεν δέχονται ούτε καν σύνθετη ονομασία, αφού πρώτα, αρχικά, είχαν υποστηρίξει και τα συλλαλλητήρια. Αργότερα άλλαξε στάση και ο μάλιστα ο Κύρκος έκανε δημόσια την αυτοκριτική του και συγκρότησε μαζί με άλλους/άλλες το Μέτωπο Λογικής.

Το ΚΚΕ ποτέ δεν υποστήριξε τα συλλαλλητήρια και ποτέ δεν απέρριψε τη σύνθετη ονομασία.

* Η Σίσσυ Βωβού είναι στέλεχος των οργανώσεων οι οποίες αναφέρονται στο κείμενο. Η φωτογραφία απεικονίζει στιγμιότυπο από την κοινή πορεία ελλήλων και μακεδόνων αντιεθνικιστών στα Σκόπια, το 1993. 

Το ιστολόγιο της Αντιεθνικιστικής Αντιμιλιταριστικής Πρωτοβουλίας (2008)
http://antinationalistic-antimilitaristic.blogspot.gr/search?updated-max=2008-06-12T19:32:00%2B03:00&max-results=20&start=38&by-date=false