Επικαιρότητα

Τροπολογία για τις απεργίες: οι εργαζόμενοι βάλλονται, οι εργαζόμενοι θα απαντήσουν!

11/12/2017

Γιάννος Γιαννόπουλος

Με την τροπολογία για την αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων στις συνδικαλιστικές ενώσεις και την απαίτηση να παρίσταται το 50%+1 των οικονομικώς εντάξει μελών για την λήψη απόφασης για απεργία, η κυβέρνηση κάνει ένα ακόμα καθοριστικό βήμα στην προσπάθεια διάλυσης των εργασιακών δικαιωμάτων και της δυνατότητας των εργαζομένων να διαπραγματεύονται συλλογικά την εργατική τους δύναμη αλλά και τους ίδιους τους όρους με τους οποίους εργάζονται. 
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο διαχωρισμός που γίνεται αφορά την απεργία, το ισχυρότερο όπλο που διαθέτουν οι εργαζόμενοι για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους απέναντι στην εργοδοσία που σε γενικές γραμμές, όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, αναζητεί κάθε τρόπο να τους εκμεταλλευτεί στο μέγιστο βαθμό, συνεπικουρούμενη από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις. 
Μια τέτοια αλλαγή, που η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ψηφίσει ως τις 10-12 Ιανουαρίου του 2018, θα καταργήσει πρακτικά το δικαίωμα της απεργίας για τα πανελλαδικά πρωτοβάθμια σωματεία, αφού είναι πρακτικά αδύνατον να κατορθωθεί να συγκεντρωθούν  οι μισοί εργαζόμενοι από όλη την Ελλάδα στον ίδιο φυσικό χώρο. Επιπλέον, είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν το 50% των μελών οποιουδήποτε μαζικού φορέα, όπως γνωρίζουν όσοι έχουν έστω και ελάχιστη επαφή με το μαζικό κίνημα. 

Η κυβέρνηση λοιπόν που συνεχίζει να ομνύει στην "ταξική μεροληψία" χωρίς να κοκκινίζει, έρχεται να επιφέρει ένα ακόμα πλήγμα στις ενώσεις των εργαζομένων. Πλήγμα που δεν τόλμησαν να επιχειρήσουν ούτε οι μνημονιακές επιχειρήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δεν φτάνει δηλαδή που μας ξηλώνουν δικαιώματα κατακτημένα με αγώνες δεκαετιών, θέλουν να μας αφαιρέσουν και τα μέσα  για να τους ανατρέψουμε. 

Και δεν είναι τυχαίο ότι θέλουν να περάσουν ένα μέτρο που θίγει κυρίως τις ενώσεις των εργαζομένων που συνεχίζουν και λειτουργούν με διαδικασίες βάσης, έχουν ζωντανή εσωτερική ζωή, λαμβάνουν αποφάσεις και δρουν. Είναι και αυτές που καταφέρνουν να συγκρατούν την εργοδοτική επέλαση μες στην κρίση. Η προσωρινή απόσυρση της τροπολογίας κάτω από τη γενικευμένη κατακραυγή δεν πρέπει να δημιουργεί ελπίδες ότι θα υπάρξει οριστική απόσυρση, εάν οι εργαζόμενοι δεν πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Δείχνει όμως ότι ο μαζικός ανυποχώρητος αγώνας μπορεί να παράξει αποτελέσματα. Και είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να βγουν στο προσκήνιο οι από κάτω, αφού αυτοί είναι που θίγονται από την τροπολογία, και όχι η παραδομένη γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ. 
Να βγουν στο προσκήνιο, είτε καλύπτονται είτε δεν καλύπτονται σήμερα από τις υπάρχουσες σωματειακές δομές, ξεκινώντας από το ίδιο το δικαίωμα στον αγώνα, ώστε αυτό να αποτελέσει τη σπίθα για τη διεκδίκηση μιας αξιοβίωτης ζωής.