Who watches the Watchmen: Η ενδέκατη ώρα του Donald Trump
09/11/2016
Πάνος Χριστοδούλου
Ο σεναριογράφος comic Alan Moore έγινε πρόσφατα ευρέως γνωστός από τη μεταφορά στο Hollywood του graphic novel "V for Vendetta". Το συγκεκριμένο έργο πραγματεύεται την έλευση ενός συντηρητικού πρωθυπουργού στη Μεγάλη Βρετανία, μέσα από μια σειρά σκευωριών: ένα οργανωμένο από τις μυστικές υπηρεσίες τρομοκρατικό χτύπημα οδηγεί σε πανικό τους πολίτες, οι οποίοι μέσα στον τρόμο τους δέχονται να ανταλλάξουν την ελευθερία τους για ασφάλεια. Δημιουργείται έτσι ένα αυταρχικό καθεστώς το οποίο συναντά απέναντι του ένα δημιούργημα των βασανιστηρίων του, τον V. O V, αν και καλλιεργημένος, βασίζεται στην εκδίκηση. Αυτή είναι η αντίδραση του παλιού κόσμου που πεθαίνει. Χωρίς ωραιοποιήσεις, η πρώτη αντίδραση είναι το χάος μέσα από ένα ντόμινο αντιδράσεων.
Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το graphic novel του Alan Moore, Watchmen, το οποίο αποτελεί μια παρωδία των ηπερηρώων της εποχής του 60, αλλά με έμμεσο τρόπο και της κατάστασης του ψυχρού πολέμου. Το συγκεκριμένο έργο πραγματεύεται την περίφημη ενδέκατη ώρα. Ένα υποθετικό ρολόι υπολογίζει τις ώρες επιβίωσης του πλανήτη, με κορύφωμα την δωδέκατη ώρα που συμβολίζει την ώρα της καταστροφής. Στο κόμικ η γη βρίσκεται στην ενδέκατη ώρα. Την κατάσταση προσπαθούν να αποτρέψουν αντιφατικοί ήρωες, εθισμένοι στη βία και την κυνικότητα. Καταστέλλουν κυρίως φτωχούς, εξεγερμένους, φοιτητές και μειονότητες. Αποκορύφωμα ο χαρακτήρας Comedian που αντιπροσωπεύει όλον τον κυνισμό του ηρωισμού της εποχής: άγιος στην Αμερική, διάβολος στο βιετνάμ. Οι ήρωες όμως δε μπορούν να αποτρέψουν την ενδέκατη ώρα. Χρειάζεται ο υπέρτατος κυνισμός ενός εξ αυτών, που θυσιάζει μια μερίδα του λαού για να αποτρέψει την δωδέκατη ώρα. Έναν κυνισμό τον οποίο πολύ αποδοκιμάζουν, αλλά κανένας δε μπορεί να απορρίψει.
Ο Alan Moore στα δύο αυτά έργα του περιγράφει πολύ ρεαλιστικά την κατάσταση στο σύγχρονο δυτικό κόσμο. Η ενδεκάτη σεπτεμβρίου σηματοδότησε το πέρασμα σε μια περίοδο αυταρχισμού και ανελευθεριών, με δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Κατάσταση που γέννησε χαοτικές αντιδράσεις. Η προσπάθεια των διανοούμενων ηρώων της εποχής ουσιαστικά δε στράφηκε ενάντια στο σύστημα αλλά στους υποτελείς. Η νίκη του Trump σηματοδοτεί μια μεγάλη ήττα για όσους διακατέχονται από το φόβο των μαζών. Οι δημοκρατικοί και εν γένει η πλευρά του νεοliberal πολιτικού πλαισίου αντιμετώπισαν το λαό σαν ηλίθιο κατοικίδιο. Ο Ομπάμα υποσχέθηκε ανθρώπινα δικαιώματα, περιορισμούς στις μυστικές υπηρεσίες και έφτασε στο τέλος της θητείας του να υπερασπίζεται τη χρησιμότητα τους. Ενδεικτικά η ταινία Snowden περιγράφει το πως κατέστρεψε όποια ελπίδα υπήρχε για εκδημοκρατισμό της Αμερικανικής ζωής. Στη συνέχεια ο Bernie Sanders αφού έβγαλε πύρινους λόγους, κάλεσε τα πρόβατα να στηρίξουν Κλίντον στο όνομα του politically correct, όπως και η πλειοψηφία της διανόησης τύπου Ζίζεκ. Η Κλίντον δεν υποσχέθηκε καμία θεσμική αλλαγή, εις βάρος του οικονομικού λόμπι και των μυστικών υπηρεσιών. Και το μόνο που δόθηκε σα μάχη ήταν ενάντια στο political incorrect του Trump.
Φαίνεται λοιπόν ότι όταν αντιμετωπίζεις το λαό σαν ηλίθιο σου γυρνάει και σου απαντάει με άσχημο τρόπο. Κανένας δε μπορεί να προφυλάξει από τους αυτόκλητους σωτήρες που κλαίνε για την ανικανότητα της πλέμπας. Βρισκόμαστε πλέον στην ενδέκατη ώρα. Δυστυχώς ο Trump και οι όμοιοι του είναι οι μόνοι που προτείνουν (αποκρουστικές βέβαια) λύσεις, την ώρα που η υποκρισία ξεχειλίζει από το προοδευτικό τόξο. Ο διδακτισμός του αν ψηφίσεις τον Χ θα καταστραφείς, χωρίς όμως να σε συμφέρει και ο Ψ κατέρρευσε. Μαζί με την political correct κουλτούρα. Αιωνία η μνήμη τους.
Read Also: V for Vendetta, Watchmen, Ο φόβος των μαζών
See Also: V for Vendetta, Watchmen, Snowden